Χρόνια τώρα, το παράπονο των δικών μου ανθρώπων ήταν ότι δε μου άρεζαν οι αγκαλιές. Το χειρότερο όλων δε, ήταν ότι όχι μόνο δεν ήθελα να με αγκαλιάζουν αλλά ότι δεν τους αγκάλιαζα και εγώ, σχεδόν ποτέ. Μέχρι που μεγάλωσα και άρχισα να χάνω αγκαλιές που ενώ πραγματικά ήθελα να συμβαίνουν, δεν το έδειχνα καθόλου. Προσπαθώντας λοιπόν να καταλάβω τι ήταν εκείνο που με σταματούσε από τις αγκαλιές συνειδητοποίησα ότι για αρχή έπρεπε να μάθω γιατί οι άνθρωποι αγκαλιάζονται μεταξύ τους.
Για να πούμε γεια
Για να αποφύγουμε ένα φιλί
Για να νιώσουμε κοντά με κάποιον
Για να πούμε συγχαρητήρια
Η αγκαλιά αυτή ακολουθεί συνήθως τη φράση “Μπράβο ρε φίλε, είσαι γαμάτος!!”. Ξέρεις είναι αυτή η αγκαλιά που δείχνει στους άλλους να καταλάβουν ότι αυτός που με αγκάλιασε μόλις τώρα θα χαίρεται για όλες τις επιτυχίες στη ζωή μου. Στην καινούργια μου δουλειά, στο μωρό που πρόκειται να έρθει, στο πτυχίο που θα πάρω και σε όλες εκείνες τις μεγάλες στιγμές της ζωής που πρόκειται να συμβούν.
Για να παρηγορήσουμε
Για να πούμε το μεγάλο Αντίο
Αγκαλιάζουμε τους ανθρώπους όταν χωρίζουμε ή όταν ξέρουμε ότι δε θα τους ξαναδούμε ποτέ. Λέγεται “η τελευταία αγκαλιά” και ανήκει στην κατηγορία των αγκαλιών με τη μεγαλύτερη διάρκεια. Γιατί τόσο ακριβώς πρέπει να κρατάνε αυτές οι αγκαλιές. Πολύ. Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι κάθε φορά που απομακρύνεσαι από κάτι, φεύγοντας μακριά από την προστασία που σου προσέφερε, έχεις ταυτόχρονα την ανάγκη να το αγκαλιάσεις σφιχτά γιατί ξέρεις ότι δε θα μπορέσεις να το ξανακάνεις. Τα σώματα εδώ, αγκαλιάζονται μέχρι τη στιγμή που οι χτύποι της καρδιάς ή το ρολογιού … το επιτρέπουν.
Έτσι, ξεκίνησα πάλι να αγκαλιάζω περισσότερο τους ανθρώπους και κάπου εκεί άρχισα να καταλαβαίνω ότι ο πραγματικός λόγος που αγκαλιαζόμαστε είναι για να πούμε πράγματα που δεν μπορούμε να πούμε εύκολα με λόγια.